Patiëntenmonitoring, ook wel bekend als medische monitoring
Verwijst naar het proces van continu toezicht houden op de gezondheidstoestand van een patiënt, vaak met behulp van speciale apparatuur en technologieën. Het hoofddoel van patiëntenmonitoring is het verzamelen van belangrijke medische gegevens en het bewaken van vitale functies om veranderingen in de gezondheidstoestand van de patiënt tijdig op te sporen en te reageren indien nodig. Dit helpt zorgverleners om de beste zorg en behandeling te bieden en potentiële complicaties te voorkomen.
Enkele aspecten van patiëntenmonitoring
Vitale functiesmonitoring:
Dit omvat het meten en volgen van cruciale parameters zoals hartslag, bloeddruk, ademhalingssnelheid, lichaamstemperatuur en zuurstofsaturatie (zuurstofniveau in het bloed). Deze gegevens helpen bij het beoordelen van de algehele gezondheid van de patiënt.
Continue bewaking:
Sommige patiënten, vooral degenen die kritiek ziek zijn, worden continu gemonitord op een afdeling zoals de intensive care (ICU). Dit betekent dat hun vitale functies voortdurend in de gaten worden gehouden.
Draagbare monitors:
Voor minder kritieke patiënten kunnen draagbare of draadloze monitoren worden gebruikt om vitale functies te meten terwijl de patiënt zich verplaatst binnen een ziekenhuis of thuis.
Telemetrie:
Telemetrie is een methode waarbij vitale functies op afstand worden gevolgd en geëvalueerd. Dit kan nuttig zijn voor patiënten die buiten de ziekenhuismuren zijn of voor langetermijnmonitoring.
Elektronische patiëntendossiers (EPD's):
In moderne ziekenhuizen worden patiëntengegevens vaak elektronisch vastgelegd in EPD's, waardoor zorgverleners gemakkelijk toegang hebben tot de medische geschiedenis en monitorgegevens van patiënten.
Alarmen en waarschuwingen:
Patiëntenmonitors genereren vaak waarschuwingen en alarmsignalen als bepaalde parameters buiten de normale bereiken vallen. Dit stelt zorgverleners in staat snel te reageren op noodsituaties.